Candia´66 – FC Oudewater 2 – 3
Bovenop een heuvel in de Utrechtse Heuvelrug ligt een veldencomplex verscholen. Midden in de mooie natuur kom je dan ineens een kunstgrasveld tegen waarop de gastheren hun thuiswedstrijden moeten afwerken. Zich ingraven deden de mannen uit Rhenen geenszins, dit in tegenstelling tot onze militairen in mei 1940, die verzetten zich toen heftig op deze plek tegen de binnenvallende vijand. Van vijandigheid was vandaag in ieder geval geen sprake, de enige discussie(s) die er ontstonden waren veelal naar aanleiding van de wat warrig fluitende referee. Het werd uiteindelijk een verdiende overwinning voor de nog altijd gehavende Oudewaterse elf met vandaag o.a. een 17-jarige jeugdspeler op de bank, hij zou vandaag zijn debuut maken. Candia zal het volgend jaar in de vierde klasse moeten proberen.
Snelle voorsprong
Bij de tweede Oudewaterse aanval was het al snel prijs, aangever Niek Sluijs zorgde er voor dat spits Tim Goes simpel af kon ronden ( 0-1, 2e minuut). In een redelijk hoog tempo volgden de Oudewaterse aanvallen elkaar op en na het tweede doelpunt van de bezoekers leek het er op dat Candia overlopen zou worden. Weer was het Sluijs die goed doorzettend zorgde dat Ivo Anbergen de 0-2 kon laten noteren (13e min.). De eerste echt gevaarlijke aanval van Candia werd na zo’n kleine twintig minuten nog in de kiem gesmoord, maar Niels Kort gaf toen toch al aan dat het wat hem betrof nog niet gedaan was. Gesteund door de goed voetballende nr.6, Alec Nieboer, kwam hij steeds dichter in de buurt van het Oudewaterse doel en in de 29ste minuut kreeg hij loon naar werken. Hierbij had hij wel een beetje hulp nodig die hij kreeg van Niek Sluijs, zijn mistasten was de aanleiding tot de 1-2 (29ste min.) Dit was het enige slippertje van de Oudewaterse verdediger, die verder bij ieder doelpunt van de bezoekende partij wel een aandeel had. Na dit doelpunt ging Candia er meer in geloven waardoor de wedstrijd ook wat aantrekkelijker werd om naar te kijken.
Gebroken pink en debuut
Kort na rust moest de Oudewaterse goalie Arnold de Ruyter diverse keren stevig de mouwen opstropen om de Candia-aanvallers van zich af te houden. Het begon met een schot van de genoemde nummer 15, Kort, en ook een goede uitloopactie van de doelman was maar net voldoende om Raymon van Noort te dwingen de bal naast te schieten. De volgende inzet wist De Ruyter op miraculeuze wijze via de lat uit zijn doel te werken. Inmiddels was er bij Wouter van Sprundel naar alle waarschijnlijkheid een breukje in zijn pink ontstaan hetgeen de Oudewaternaar er echter niet van weerhield om bijna driekwart van de wedstrijd uit te spelen. Zijn vervanger werd Jord Sangers, een speler uit de JO 19-2, vroeger ook wel de A2 genoemd. Zijn debuut bij het “grote” eerste was meer dan uitstekend, het was alsof hij erbij hoorde zo goed paste deze jongeling zich aan. De voor Menno Venhof ingevallen Bart Griffioen bracht keeper Jesse Kok danig in verlegenheid, met grote moeite werd het harde schot gepakt. Zo rond de negentigste minuut leek het pleit definitief beslecht toen Ivo Anbergen een goede voorzet netjes met het hoofd binnen knikte (1-3, 90ste min.). Maar nog gaf Candia het niet op. Het werd uiteindelijk 2-3 door weer Niels Kort (93ste min.).
Opstelling Oudewater: Arnold de Ruyter, Mike Rijsbergen, Arno Baas, Niek Sluijs, Djardo Boele, Simon la Lau, Tim Goes, Wouter van Sprundel (Jord Sangers), Menno Venhof ( Bart Griffioen), Ivo Anbergen, Nick van den IJssel (Walter van der Neut).
Geef een reactie