Bij Linschoten leed men voor wat betreft de opstelling betreft nog aan de naweeën van het achterliggende seizoen. De kaarten die in de laatste wedstrijd van de nacompetitie werden geïncasseerd droegen zorg voor de afwezigheid van diverse spelers. Antonio is ‘getransfereerd’ naar Benschop en Bram Borst had een feestje in Israël. Bovendien vormde de 10-2 nederlaag in het oefenduel tegen dezelfde tegenstander een behoorlijke waarschuwing voorafgaande aan de derby van de ex-derdeklasser tegen de ex-vierdeklasser.

De thuisploeg betrok al van meet af aan de verdedigende stellingen en zag Oudewater een tweetal mogelijkheden om zeep helpen. Dat deed Bram Elenbaas (Linschoten) na exact 8 minuten spelen niet. Hij anticipeerde op een dieptebal na Oudewaters balverlies op het middenveld en bereikte met een perfecte loopactie doelman Van den Heuvel. Via de binnenkant van de linkerpaal overschreed de bal de doellijn:1-0. De Oudewaternaren, bij wie aanvoerder Venhof ontbrak, creëerden een groot veldoverwicht.

De ruimtes werden echter klein gehouden en alleen Bart Griffioen -flipperkastactie-  en gelegenheidsspits Sjoerd Wiltenburg kwamen in scoringspositie. Libero De Jong moest na een kwart wedstrijd geblesseerd het veld verlaten (voor Niek Sluis) en nog geen 3 minuten later was het raak. Simon LaLau werd diep gestuurd en na een inzet met zijn voet wist hij struikelend zijn hoofd nog tegen de bal te krijgen. Doornenbal was geslagen; 1-1 (25e min). Diezelfde Doornenbal etaleerde zich in de lucht als een heerser, maar moest niettemin na precies een half uur buigen voor een inzet van Bart Griffioen die op een ‘Robbenachtige manier’ uithaalde na een rush in de breedte; 1-2. Met een schot van Wouter van Sprundel over de kruising en een drietal hoekschoppen voor Oudewater werd de rust bereikt.

De pogingen de wedstrijd vlak na de hervatting op slot te krijgen mislukte voor de bezoekers. Doornenbal was de sta-in-de-weg en door de drukte in de Linschoter zestien zat er altijd wel weer een voetje tussen als de FCO‘ers uithaalden. De thuisclub putte er moed uit en zetten aanvallend bij vlagen een mannetje bij. Die vorm van lef zette in die zin zoden aan de dijk dat een aantal hoekschoppen werd binnen gehengeld. Aanvoerder van Eijk verscheen op die momenten in de voorste linie. Een keer kopte hij de bal over Van den Heuvel’s heiligdom. Als kijkspel zakte de wedstrijd naar een dieptepunt. Steeds onnauwkeuriger werd er gecombineerd en steeds opportunistischer werden doelpogingen ondernomen. Voor het publiek was het echt uitzitten. Kay van den Heuvel moest 10 minuten voor tijd nog goed getimed uitlopen om Jonas Overbeek van de gelijkmaker af te houden en een rebound van invaller Fernandi vloog over. Zekerheid over de -overigens wel verdiende- winst was er pas na 89 minuten spelen. Toen strafte invaller Tim Goes een misverstand in de roodwitte defensie af; 1-3.

GvH