Zenuwen op de proef gesteld….
Zoals de trouwe lezers in het artikel, “JO19-1 on tour” reeds hadden vernomen, was afgelopen zaterdag een unieke kans voor de JO19-1 om te promoveren naar de derde divisie.

Er was te lezen dat er zelf eerst gewonnen moest worden en Spakenburg daarbij punten van Olympia moest afsnoepen. Dit was echter alleen nodig om kampioen te worden. De staf van de talenten was al weken bezig met een schaduwboekhouding, te weten de beste nummers twee.

De derde divisie bestaat uit vier poules waarvan uit elk poule drie ploegen degraderen.

Deze plekken worden ingenomen door de acht kampioenen van de vierde divisie poules, aangevuld met de vier beste nummers twee. Dit ging niet over het aantal verliespunten, maar over het gemiddelde aantal behaalde punten per wedstrijd. Gezien de verschillende aantallen ploegen in de acht poules, heeft de rekenmachine hierdoor vele overuren gemaakt de laatste tijd.

Omdat het de staf beter leek, werden er diverse smoesjes bedacht om deze troef nog achter de hand te houden voor extra motivatie, iets wat de trainer soms heel moeilijk vond. Hierdoor konden we het jullie dus ook niet eerder vertellen.

Zaterdag tien december arriveerde de spelers zenuwachtig in de bestuurskamer voor de wedstrijdbespreking. Toen iedereen aanwezig was werd het grote geheim onthuld.

Winst zou promotie betekenen, een gelijkspel kon ook nog, maar dan moesten er zeven wedstrijden afgebeld worden en daarvan moesten er twee teams punten verspelen. Dit moet u maar geloven, want uitleggen is vrij ingewikkeld.

Remco ging dit keer niet erg op de wedstrijd in, want iedereen wist nu wel wat er van hem verwacht werd, maar hij las voor uit eigen werk. Mede door de goede resultaten, handhaving was de doelstelling, kreeg iedere speler complimenten over de groei die elke speler had gemaakt. Termen als “penaltykiller” , “een echte leider” , “meerdere teamplayers” en ‘’teringleiertje” dwaalde door de bestuurskamer. De leiders waren echter wel verbaasd dat het na de laatste speler stopte met complimenten, maar daar zal later nog wel over gesproken worden.

Vanwege de ingezette vorst werd de wedstrijd van veld één verplaatst naar veld drie. Hier werd er weer serieus naar de wedstrijd toegeleefd en vijf minuten voor elf de laatste puntjes op de spreekwoordelijk i in de kleedkamer gezet.

Echter werden de talenten bij het uitkomen daarvan direct weer terug gestuurd, want door de verschuivingen vanwege de kou. liep de wedstrijdplanning een beetje uit. Bij menig staflid kwam er stoom uit de oren, dit hoort toch niet bij een divisieteam, werd er over de velden gehoord. Nadat ook zij waren afgekoeld, kon de wedstrijd om kwart over elf dan eindelijk beginnen. De jongens kwamen goed uit de startblokken, met twee voorhoede spelers die identiek voorlangs schoten. De tegenstander, Legmeervogels uit Uithoorn, was ook niet mis en speelde met flinke druk naar voren. Hierdoor was er voor FCO moeilijk op te bouwen en viel er zowaar een tegendoelpunt. In de rust werd de boel op scherp gezet en met goede moed aan de tweede helft begonnen. Halverwege was het al, toen de spits van de thuisploeg een mooie voorzet tegen de touwen kon koppen. De bal werd snel meegenomen, want met nog een doelpunt kon de platte kar voor komen rijden. De KNVB scheids had het deze wedstrijd redelijk druk. Enerzijds de thuisploeg met, volgens hem, soms te veel haast en smokkelen bij een ingooi. Anderzijds de blessures en het harde spel van de gasten. Hij trok regelmatig geel en dan lag het spel weer stil. Dit alles bij elkaar werd er ruim tien minuten extra tijd bijgeteld, wat helaas niet genoeg was voor een extra doelpunt. Bij het laatste fluitsignaal waren er sippe gezichten te zien. Na een paar gemene opmerkingen uit het Legmeervogelkamp, was er nog wat energie over voor het nodige duw en trekwerk. De leiding haalde iedereen uit elkaar en dirigeerde de teleurgestelde talenten naar de kleedkamer. Hier werd nog een kleine bespreking gehouden en getracht de jongens een beetje op te beuren. Dit ging, zoals te verwachten was, moeizaam en na het douchen kwam iedereen afgedroogd de kantine in. Nu kon het grote belcircus opgetuigd worden. Maar goed dat de leiding genoeg belminuten had ingekocht, want menig club moest meermalen gebeld worden. Rond vieren kwamen de eerste uitslagen binnen, maar dat was niet positief voor de JO19-1. De aanvoerder kwam ook rond deze tijd bij zijn leider langs, met een printscreentje van het wedstrijdverslag. Hier was hem wat opmerkelijks opgevallen en hij lied het de leider lezen. Er stond een speler op die twee maal geel had gekregen, maar niet het veld was uitgestuurd. Met de opmerking van de leider dat ie wel een mailtje zou sturen, maar reken maar nergens op, sloot de aanvoerder zich weer bij zijn kornuiten aan. Tegen zessen kwamen de andere uitslagen binnen. Toen alles opnieuw was berekend, zou FCO op de vierde plek staan. Echter had er één ploeg nog een inhaalwedstrijd en kon de ploeg van Rijkie nog passeren. Afwachten dus. Deze ploeg, uit de Friese hoofdstad, moest wel tegen de een na laatste in hun poule. De promotiekans werd geschat op 3% en het was dus een kwestie van afwachten.

Toen de leider thuis kwam dacht hij nog eens na over de opmerking van de aanvoerder. Zoals een bekend iemand ooit zei: niet geschoten is altijd mis. Dus werd de laptop opgestart en een zakelijk mailtje opgesteld. Deze is via de wedstrijdsecretaris naar de voetbalbond gestuurd, dus toen twee zaken om af te wachten.

Maandagmiddag werden we met een mail van de KNVB zeer verrast. De laatste tien minuten(en wellicht de blessuretijd) moesten overgespeeld worden tegen 10 krachten van Legmeervogels. De bond vond onze bezwaren zwaar genoeg wegen en plaatste de wedstrijd(wat er nog van over was) op zaterdag 17 december, met een andere leidsman. De app bij de jongens ging helemaal los en de trainingsplannen werden gemaakt. Dinsdag halverwege de middag kreeg de staf wederom bericht van de KNVB. De tegenstander had hen verteld dat ze niet op kwamen dagen en de straf zouden accepteren. Hierdoor is de wedstrijd door de KNVB naar afgelopen dinsdag verplaatst, gelijk afgelast zodat de afhandeling(tuchtzaak) in werking gezet kon worden. De staf maakte plannen hoe dit de jongens te vertellen. Om kwart over zeven werden de jongens in de bestuurskamer verwacht, wat bij sommige verbazing wekte. “Dat doet Rijkie toch niet, trainen is toch belangrijker”, werd er gecommuniceerd. Er was in de middag een appie naar de jongens gestuurd met de mededeling dat er gepraat ging worden over de ruwe afloop van de laatste wedstrijd. De leiding had namelijk echt een bericht van het bestuur gehad dat dit niet bij FCO getolereerd wordt. Na zevenen druppelde de spelers gelaten binnen en las de leider het ontvangen bericht voor. Hij was hier maar net mee klaar,  toen de trainer keihard het FCO lied uit de speaker lied schallen en springend WE ZIJN GEPROMOVEERD uit zijn keel lied schallen. Na enkele seconde verbaasd rond te hebben gekeken, viel ook dit spreekwoordelijke kwartje en kwamen de spelers ook in jubel stemming. Na de onderlinge felicitaties legde de trainer alles uit.

Omdat Legmeervogels niet komt opdagen (wisten de jongens nog niet) moet er door de tuchtcommissie van de KNVB een uitspraak gedaan worden over de wedstrijd. Normaliter word dit een 3-0 overwinning. Dit betekend dat we de beste nummer twee zijn(Olympia had gewonnen bij Spakenburg en is kampioen). Hierdoor is de JO19-1 dus gepromoveerd naar de derde divisie. Dit moest echter nog wel officieel bekrachtigd worden, maar de training werd vervangen door een uitbundig feestje in de kantine.

Woensdagmiddag konden de zenuwen dan echt verdwijnen en kwam de bevestiging:

DE JO19-1 IS NA DE KERST DERDE DIVISIONIST!