De steeds weer enthousiaste leiding van beide teams had voor de kerst nog een oefenpotje bedacht en de gretigheid van beide teams was duidelijk weer aanwezig. Was het toch wel een prestigestrijd?
C2 speelde thuis in de clubkleuren van FC Oudewater en B4 had een soort ex-Unio-kostuum aan met blauwe broek, met een uitzondering, kennelijk een soort spelverdeler zoals bij volleybal; hij was wit gebroekt. De scheids bekeek dit geheel afkeurenswaardig, doch gedoogde dit kleurverschil. Er waren wel meer verschillen, zoals bijvoorbeeld de lengte van de spelers, de blauwen waren 2,12 kop groter, gemiddeld kwam dat overeen met 22,5078 cm per speler afgerond op 4 decimalen. De schoenmaat verschilde gemiddeld 3,08 cm in het voordeel van de blauw-blauwen, maar bij B4 waren 3 spelers die –gezien hun leeftijd- op te grote voet leven. De gemiddelde leeftijd gaf een verschil van min 1 jaar, 7 maanden, 3 weken en 6 dagen, uren werden niet in de berekening opgenomen.

De wedstrijd begon na het fluitsignaal van de keurig in KNLTB-jacquet geklede scheids met wat kabbelend spel. Overigens werd de scheids al gauw ontmaskerd, het bleek een van de coaches van de jonkies te zijn. Aftastend in figuurlijke zin, mochten we op dat moment de strijd wel noemen, hoewel de fysieke kracht van de blauwen niet werd geschuwd. Het thuisspelende team kwam met dartelende Thijs met twee kansen bijna op voorsprong. Zeb speelde een puike pot en de achterhoede met Jeroen, Wouter en Tycho kon met fikse inspanning de nul houden. Dante liet snelle rushes zien, soms over ¾ van het veld. Maar de tegenstanders zaten/liepen ook niet stil, ze namen nogal wat corners, maar konden het net2x niet vinden. En zo eindigde de 1e helft in de brilstand.

In de tweede helft gingen beide teams wat feller van/met leer, zeker toen de blauwen na 3 minuten, door de aarzelende defensie liep, maar dat pikten young boys niet en zij lieten een surplus aan techniek zien tegenover de tegenstanders. Tom was balvast en gaf ragfijne passes, Thijs was overal en hij bediende Otman op maat en zo kon de eindstreep behaald worden met 1-1, een terechte uitslag met iets meer kansen voor de oudere garde, maar beter samenspel van C2.
De beide keepers speelden een onberispelijke partij.

Een interessante avond, met ongeveer 24 wissels in totaal, zeker leerzaam voor de coaches, die de opdrachten in de hoge hoed hielden, zodat het publiek niet kon weten of er goed gespeeld werd op basis van de opdracht.
Maar er was inzet en enthousiasme. Volgend jaar worden weer mooie wedstrijden voorzien op beide niveaus.

Opa Leo