De voorbereiding van deze wedstrijd begon voor de leiding al op de eerste maandag van deze week.
Op deze dag kwam de melding van de KNVB dat Ona uitstel had aangevraagd.
Navraag leerde(er zijn zeer nauwe contacten met de leider van Ona) dat er veel afmeldingen waren aan Ona kant en dat ze geen team konden opstellen die tegenstand tegen de JO13-1 kon bieden.
De talenten spraken al van de bange kaaskoppen, omdat bij winst het team van Ona voorbij gegaan kon worden.
De leiding wilde wel dat er gevoetbald werd, om zo de vorm er in te houden.
Na enig belwerk, werd het eerste JO13 team van Jodan boys bereid gevonden om het tegen de Geelbuiken op te nemen.
Als het maar niet zo vroeg is, werd er op de leiding app gelezen.

De wedstrijd zou plaatsvinden in Oudewater en wel om half tien.
Spanning was woensdag op de training al ruim aanwezig, want Jodan boys was een ploeg om niet te onderschatten.

Deze gasten spelen de competitie in de derde divisie en dat is twee klasse hoger dan promotie 1e klasse.
En het is maar 2 klasse lager als Ajax en Feyenoord, werd er tussen de talenten onderling ge-appt.
Naar mate de wedstrijddag naderde, nam de temperatuur af en de spanning toe.
Zaterdagmorgen verzamelde de talenten iets na half negen bij de kantine op sportpark Markveld.
Er werd aan Sem M meerdere malen gevraagd of hij alles bij zich had (zie blote voeten) en dit werd een keer of drie met JA bevestigd.
Nadat er geadviseerd werd om toch maar even in zijn tas te kijken, stond de links back even later met zijn vader te bellen met de vraag waar zijn sokken waren.
Nog voordat het tijd was, kon hij even een retourtje naar huis maken om deze op te halen.
Zijn vader was zo vriendelijk om hem vast tegemoet te fietsen.
Maar als je in de haast een andere route neemt, maakt dit ook niet uit en rij je je vader mis.
Nog op tijd terug, kon hij met de ploeg aan de warming up beginnen.
Na tien minuten vertraging (de F liep uit)kon de wedstrijd beginnen.
Zoals al vaker was gebeurt, werd er niet geheel geconcentreerd begonnen.
Na drie minuten was er een corner voor de bezoekers.
De verdediging had geen antwoord op deze variant en via een schot op de lat werd de bal in tweede instantie tegen het net van de Oudewaters goalie geschoten.
Het was in de eerste helft voor een groot deel aan onze doelman te danken, dat de stand maar tot 0-1 beperkt bleef.
Voorin kon Daan moeilijk bereikt worden en werden Zegert en Lukas in de tang gehouden.
Op het middenveld had Wessel zijn tegenstander steeds meer onder controle en kon Lucas de linker spits goed afstoppen.
Toch was het drie minuten voor rust de kleine behendige spits van de Jodan Boys, die behendig aan Mark´s bewaking ontsnapte.
Hij passeerde ook Corné en schoof de bal beheerst langs diens broer.
In de rust werd er door de trainers gewezen op het kleine verschil.
Vooraf was er door de ene trainer patat beloofd bij het houden van de nul en de ander zou dit bij winst uitdelen.
Het eerste was niet meer mogelijk en het tweede ook zeer onwaarschijnlijk.
Nu was er een middenweg en bij gelijkspel zou er ook wel wat mogelijk zijn.
Vol goede moed gingen de jongens het veld weer in.
Matisse kwam in het veld voor Lukas en Thomas schoof door naar de spits.
De druk werd opgevoerd en na 3 minuten was al de 2e corner.
Jelmar nam ook deze corner en Matisse was het die de bal bij de eerste paal goed voor zijn man binnen kopte.
De spanning nam bij de bezoekers steeds grotere vormen aan en er werd vanuit Oudewaterse zijde meer druk gezet.
Drie minuten later was het Thomas die keurig de achterlijn haalde en de bal op de elf meter bij Zegert in de schoenen paste.
Deze kon er echter niet de goede richting aan geven en schoot net voor langs.
Dit nam de druk niet weg en de inzet bleef goed hoog.
Na tien minuten was er een voorzet vanaf links die op doel gekopt werd door Jelmar.
Er was geen vaart genoeg, waardoor deze door de keeper kon worden gekeerd.
Halverwege de tweede helft was het de net jarig geweest zijnde Thomas die in de 16 werd getackeld.
De scheidsrechter gaf een pingel, wat door de bezoekers ernstig werd betwijfeld.
Sterker nog, de stemming bij Johan Boys werd nog minder vrolijk in dit vriendschappelijke potje, omdat de leidsman de verdediger een gele kaart gaf.
Dit betekende dat ze tien minuten met een man minder op het veld zouden staan.
Nadat de kaaskoppen weer een beetje bedaard waren, moest de strafschop nog genomen worden.
Jelmar pakte de bal en legde hem op de stip.
Hij gaf alleen Thomas een klopje op de schouder, zo van ; schiet jij hem er maar in.
De spits had echter te veel wedstrijden van PSV gezien en schoot tegen de keeper.
De tegenstander werd hierna verder onder druk gezet, want de voorhoede kreeg hulp van Mark.
Na wederom goed doorgaan van Thomas, werd er weer een corner verdiend.
Zijn directe tegenstander was alleen gepikeerd en duwde Thomas weg en begon te schelden.
De leider en grens van de bezoekers rende het veld in en haalde de verdediger van de groep weg.
Hij was moeilijk tot bedaren te brengen en had het over “je moeder”.
Dat klopt, zei Matisse ,die staat langs de kant te kijken!
Ook werd er tegen een andere moeder door de begeleiding uit Gouda verteld, dat ze wisten in welke kleedkamer wij zaten.
Dat was bij de nuchtere Geelbuiken ook bekend en dus volgens de moeders overbodige informatie.
De tegenstander schoot in een spaarzame tegenstoot nog een keer op de paal.
Matisse zijn tweede kopbal uit een corner ging net over.
De aandrang op het doel van de bezoekers bleef hoog maar een tweede doelpunt voor de FCO zat er niet in.

Bij de scheids werd de spanning ook hoog en floot volgens een niet heel fitte leider, tweeënhalve minuut te vroeg af.
Ondanks de nederlaag, maar een goede tweede helft, hielden de trainers toch een goed gevoel over aan deze prima prestatie tegen de derde divisionist.