Feestgedruis bij FC Oudewater, maar niet bij B1. Onze mannen moesten tegen Zoetermeer en dat zou geen 7-0 worden, zoals vorige week, toen alles klopte. De Zoetermeerders staan bovenaan en dat bleek al gauw, want alle zeilen moesten worden bijgezet om het tij te keren. Toch kreeg Dyron al in het prille begin een goede kans, toen hij als een aal door de vijandelijke defensie gleed. Aan de andere kant stond de FC-paal een tegendoelpunt in de weg en bezorgde de voorhoede van de tegenstander onze Tim hoofdbrekens. Er moest door de onzen hard gewerkt worden om de brilstand te handhaven en dat lukte ook in de eerste helft. Onze defensie met snelle Mark, Diederik en Floris wist de geel-blauwen aardig in de greep te houden. Het spel kabbelde 40 minuten lang heen en weer met wat meer raffinement van onze gasten.

Na de pauze leek het wel of onze tegenstanders een donderpreek hadden gekregen en dat ze een tandje erbij moesten doen. Bij de Fusieclub lukte gewoon niets, vrijwel alle passes liepen fout af, de tegenstanders waren beduidend sneller. Het was pompen of verzuipen. Binnen 3 minuten werden wij via een spetterende aanval overmeesterd, vlak daarna stond keeper Tim te ver voor zijn doel en was het heel gauw 0-3, terwijl er pas 8 minuten was gespeeld in de 2e helft. De moed zakte aanvankelijk in de schoenen, maar vervolgens een herleving om er toch nog wat van te maken. Het bleek ijdele hoop ondanks krachtige aanmoedigingen van de 12e man. De fase van gemopper over de scheids, de grens, het kunstgras, de trainer en zelfs over collega’s was begonnen. Het samenspel werd mede daardoor abominabel en de snelheid van het spel leed daaronder, terwijl de lieden uit Zoetermeer steeds venijniger tekeer gingen, in de goede zin van het woord. Ze liepen de 100 meter in 9 seconden, terwijl die van ons wel 12 seconden nodig hadden.

In de slotfase nog een opleving van ons team om de eer te redden, doch dat werd hen niet gegund;
Nick H. knalde over en het werd zelfs 0-4 na een counter en daar moesten onze 17-ers het mee doen.

Vergeten maar, die pot, keihard blijven trainen en dan kan het Zoetermeer-nivo worden gehaald. Van de fouten moet je het leren.