Rond klokslag half elf sprokkelde de talenten van de JO13-1 zich op sportpark Markveld bij elkaar. Deze dag stond de 5e wedstrijd van de competitie op het programma tegen de leeftijdsgenoten van Ontspanning Na Arbeid uit Gouda. Wegens het overvolle programma van deze week bij de club, hadden de talenten een kwartiertje langer om hun tas te pakken en werd er om kwart over elf pas afgetrapt op veld één. Deze morgen kon de leiding een complete selectie ontvangen. In de herfst vakantie was iedereen in de gelegenheid om een training te mogen over slaan, om zo van alle kleine pijntjes te genezen. De voorwaarde was wel dat de week voorafgaand aan deze wedstrijd, er weer scherp getraind zou worden. Voor het eerst deze competitie was daarom iedereen in de mogelijkheid om te spelen. Nadat ook Moos stiekem de kleedkamer was binnengeglipt, kon er worden omgekleed. Al snel werd er vanuit de meidenkant een paniekerige stem waargenomen. Fleur had geen sokken bij zich en er werd gevraagd om haar vader in te seinen. Deze moest volgens de dochter dan rapido naar de club komen, om haar niet met blote benen in het veld te zien lopen. Nadat moeders, boven achter de bar, aan de leider had gevraagd; hoe oud haar dochter wel niet was, kwam er een verontrustend telefoontje uit huize Meulevrouw. Zoals bij de meeste huishoudens(leiderservaring), kon het mannelijk hoofd van het gezin als gebruikelijk niets vinden.  Nu kwam ook Jacob tot de ontdekking, dat hij maar de helft van zijn sokken bij zich had. Fleur had inmiddels de reserve sokken al aan en dus was er voor Jacob een andere uitdaging. Ook huize de Wit werd nu dus ingeseind. Nadat de fräulein van de talenten haar tas nog even doorspitte, kwamen de sokken toch boven tafel. Hierdoor konden de reserve sokken door naar Jacob en verscheen vader Meuleman met een onnodig te rood hoofd op het sportpark. Zo kon men toch zonder schaamte de weide in.

De tactische uitleg van de coach kon, door de kadomagneten van Annemieke, extra duidelijk uitgebeeld worden. Zo werd iedereen op de juiste lijn gezet en wist iedereen van de uit te voeren tactiek. Na de warming up kon aan de wedstrijd worden begonnen. Met, Fleur had nog wel wat kleine pijntjes, Jacob was kleding vergeten en Moos te laat, op de bank(makkelijk kiezen zo voor de trainer) werd vol enthousiasme begonnen. Zegert sleurde als vanouds op de plek als aanvallende middenvelder. Al na drie minuten was er een steekpass van hem op Daan. De rechteraanvaller passeerde met zij schot de keeper. Er stond echter nog een vrouwelijke verdediger, die de bal van de lijn kon pareren. De toon was gezet. De talenten wilden niets aan het toeval over laten en de koploper laten zien wie de baas op het hoofdveld was deze morgen. Twee minuten later was er een voorzet van rechts. Er werd getikt tussen Zegert en Giovanni, maar geen van beide dacht aan een schot op doel. De rebound van Finn K werd tot corner verwerkt. Ondertussen had hun grensrechter meningsverschillen met de scheids, omdat hij dacht niet serieus genomen te worden. Dit had zijn weerslag op de ploeg uit Gouda ,want de geelbuiken bleven de baas en lieten de tegenstander niet in de wedstrijd komen. Grote kansen bleven uit. Als de oudewaterse aanvoerder de meeste schoten op het doel van de tegenstander heeft de eerste helt, dan is dat niet best. Zeker niet als u weet dat hij de centrale verdediger van de ploeg is. In de laatste minuut van deze wedstrijd was er een grote kans voor de gasten. Uit een corner van Ona kon de spits van dichtbij binnenwerken. Colin was geklopt, maar Max kon de bal nog van de achterlijn halen. Zo werd er na een doelpuntloze helft de kleedkamer opgezocht.

Na de limonade werd de eerste helft doorgenomen. Over het vertoonde spel waren ook de spelers zich bewust, dat er eerder geschoten moest worden. Nadat de puntjes weer op dezelfde ï als vorige week waren gezet, is Aldo nog met de druivensuiker rond gegaan. Hierna kon de tweede helft beginnen.

Het bleef de hele tweede helft zeer spannend. Er werd stevig gespeeld en de aanvoerder bemoeide zich ook steeds meer met de aanval. Ook had Ona zich wat anders gepositioneerd en kwamen er gevaarlijk uit. Dit leverde de nodige corners op voor de wijkvoetballers uit de korte Akkeren. De meeste waren een prooi voor Colin. De ene keer dat hij er naast zat, stond er een geelbuik die de bal wederom van de lijn kon wegwerken. Ondanks de goede inzet deze wedstrijd, moesten de talenten toch teleurgesteld de kleedkamer opzoeken. In de laatste minuut was het de uitblinkende nummer tien van Ona, die aan de strakke dekking was ontsnapt. Hij liep iedereen er uit en bracht tegen de verhouding in de gasten op voorsprong. Scheidsrechter Zuidam floot bijna gelijk af .

In de veldbespreking na afloop vielen teleurgestelde gezichten te zien. Zeer  teleurgesteld werd de kleedkamer opgezocht en balend gedoucht. De trainer zat met een sjachereinig gezicht en de aanvoerder was weer zo boos, dat deze kleine draak niet eens wilde douchen en al weer weg was, voordat iedereen het door had. Volgende week, na de uitwedstrijd bij Haastrecht, zal de leiding dit ventje wederom proberen te wassen.