SVC’08 – FC Oudewater 4 – 4

Toen na 14 minuten de score op het scorebord 0-3 aangaf leek het een makkie te worden voor de Oudewaterse mannen, het kadootje voor de jarige trainer kon al uitgepakt worden. Maar hoe anders zou het lopen. Met nog een stief kwartiertje te gaan stonden de zaken er heel anders voor. Met 4-3 en slechts tien man op het veld leek de FC een genadeklap te krijgen. Bewonderenswaardig was het uiteindelijke terugvechten, met z’n tienen werd er toch nog een punt weggesleept uit het Wassenaarse.

In dat eerste kwartiertje waren het respectievelijk Bob Appels, Thomas Hoogenboom (die overigens ook de vorige week had gescoord maar wat niet goed vermeld werd) en Bart Griffioen die voor de doelpunten tekenden. Sommige daarvan waren echt mooi, veelal was =good-old= Sjoerd Wiltenburg betrokken bij de opbouw. Hierna kabbelde de wedstrijd een beetje door, eenieder leek er al vrede mee te hebben dat SVC dieper in de put was geraakt. Een uitzondering hierop was echter Thomas Hughes die uit een schijnbaar ongevaarlijke aanval ineens de 1-3 achter Kaj van den Heuvel deponeerde. Dit gaf de Scheveningers, want dat zijn het, weer moed en al snel tekende dezelfde aanvaller, Hughes dus, uit een heel mooi genomen vrije trap voor de 2-3. Langzaamaan begonnen hier en daar wat irritaties binnen te sluipen en helaas de referee van dienst liet zich toch ietwat te veel meeslepen in het slimme gedoe van vallen, kreunen en naar het hoofd grijpen van de thuisploeg.

In het begin van deel twee werd de hardwerkende Sjoerd Wiltenburg binnen het daarvoor verboden gebied tegen de zoden gewerkt, maar alles wat men hoorde….geen fluitsignaal. Keeper Roos redde daarna prachtig mooi op een inzet van Thomas Hoogenboom, die trouwens best een goede wedstrijd speelde. Toen Matthew Boelhouwer verrassend de 3 – 3 scoorde leek de Oudewaterse elf geslagen, vooral ook omdat de scheidsrechter voor een ‘lullig” duwtje, je ziet er iedere wedstrijd wel 20 zo, Ivo Anbergen op z’n tweede geel trakteerde en dus rood. Een vermanend vingertje was meer op zijn plaats geweest in deze stevige maar sportieve wedstrijd. Hiermee kan de competitie weleens behoorlijk zijn beïnvloed. Bij de 4-3 (Jermey Keus) leek het pleit helemaal beslist. Met z’n tienen werden echter nog een keer de mouwen opgestroopt met als gevolg kort voor tijd een mooi doelpunt na een even mooie combinatie, de afmaker was Willem La Lau (4-4).