Na de oefenpartij van vorige week, stond er nu weer een competitiepartij op het programma. Dat was voor de leiding een wat rustigere voorbereiding dan vorige week, want het scheelde vooral veel geregel. Even na half negen verzamelde de talenten zich bij de kantine op sportpark Markveld. Er werd aan Sem M gevraagd of hij alles bij zich had en dit werd zonder na te kijken met Ja bevestigd. Nadat ook Thomas was aangesloten, gingen de coaches met het team naar de achterste kleedkamers om aan de voorbereiding te beginnen. De elftalleider ging zoals gewoonlijk het formulier invullen en kwam daarna met koffie en thee ook naar achteren.

Toen bleek dat er wederom kledingstukken te kort waren. Daan had zijn hele tenue niet bij zich. Nu is het heel makkelijk om hem weer naar huis te laten fietsen, maar het was zijn vader die de avond er voor zijn tas had klaar gezet. Ook hem was deze fout niet aan te rekenen, want uit zijn rood/witte tijd was er altijd een kledingtas waar alles keurig in zat. Deze tas was er altijd gewassen en op tijd in de kleedkamer. Dus is de schuld wel een beetje te zoeken bij de moeders van het toenmalige geel/blauwe tijdperk. Na wat heen en weer gesjees kon ook Daan zijn pakje aantrekken en liepen de mannen naar veld 4. Daar aangekomen bleek dat de zon wel erg in de ogen van de keeper scheen en werd geconstateerd dat hij wederom geen petje bij zich had. Coach Danny stond daarom zijn hoofddeksel aan hem af, iets waar zijn haardos duidelijk geen rekening mee had gehouden. Nadat de tegenstander ook klaar stond, konden we starten.

Vandaag gaan we beginnen
en op het doel staat Sem
Hij is niet te passeren
en pakt echt alles klem

Zijn broer die staat voor hem
dat is de lange Corné
Je denkt hem te passeren
dan zeg ik dat valt niet mee

Op links staat weer een Sem
ook al is ie wel wat klein
Vergeet hij wel eens wat
maar speelt met veel venijn

Lucas is op rechts de baas
en de sliding specialist
Al is de spits hem plots voorbij
Zorgt hij dat hij de bal niet mist

Onze stopper dat is Mark
een korte bikkel op zijn plaats
Iedere spits een stapje voor
en gelijk een goede kaats

Wessel heeft geen vaste plaats
maar is de allrounder op het veld
Loopt wel alle gaten dicht
en tegenstanders uitgeteld

Matisse ook op het middenveld
is hij onze kapitein
Loopt over het hele veld
als een grote dieseltrein

Steekballen in het centrum
van Jelmar’s gouden voet
Raadsels voor menig opponent
doet dit heel erg goed

Thomas is de vechtersbaas
duwen, trekken en wat schoppen
Gaat hij altijd door
is niet af te stoppen

Ook is er een linker spits
klein en handig bovendien
Knippert de back een keer
is Zegert al niet meer te zien

Op rechts ja, daar staat Daan
zeer handig en bliksem snel
Strak rennend lang de lijn
zegt de linksback dan vaarwel

Als diepe spits voorin
is Lucas aan te spelen
Schermt de bal goed af
en kan hem dan verdelen

Ten slot is er dan nog de staf
dan schiet ik in de lach
zijn met geen woorden te beschrijven
Dan nu maar het verslag

De talenten begonnen zoals gebruikelijk in een veel te laag tempo en niet geconcentreerd. Grote kansen leverde dit gelukkig niet op voor de opponent maar leuk vonden de boys het niet. Pas in de 13e minuut viel de eerste gevaarlijke aanval van de geelbuiken te noteren. Het was de sleurende Thomas die zijn schot in de handen van de keeper zag belanden. Vijf minuten later was het uitverdedigen van de Alphenaren. Een harde bal kwam via de rug van de scheidsrechter bij Matisse terecht. Hij zag dat Thomas al vertrokken was en paste over de verdediging. Zijn actie leverde echter niets meer op dan een hoekschop. Jelmar ging achter deze bal staan en legde het nieuwe leder met veel precisie op het hoofd van de Boreel. De aanvoerder mikte net niet goed en kopte nipt over. Vier minuten voor rust was het Jelmar, na goed storen van Wessel en Matisse, die de bal onderschepte en door de verdediging soleerde. Zijn schot werd gekeerd en belande voor de voor open doel staande Zegert. Hij bedacht zich geen moment en wilde met een rabona (wiki: de Rabona is een methode van schieten, waarbij de schopbeen wordt gewikkeld rond de achterkant van het standbeen) de bal het doel inwerken. Zoals bij alle sterspelers gaat er wel eens wat mis. Het had gelukkig geen grote gevolgen, want Jelmar was er als de kippen bij, om deze majestueuze voorzet in het doel te punteren. Zijn vader was helaas door de kou bevangen en kon na rust alleen nog de verhalen aanhoren over zijn zoons goal. Net voor het rustsignaal was het de door Matisse weggestuurde Daan, die nog op de keeper stuitte. In de theepauze werd voor uw verslaggever ook duidelijk waarom Zegert de rabona maakte. Er was door Danny, gelukkig weer voorzien van hoofddeksel, op de training hem verteld dat hij met rechts achter het standbeen waarschijnlijk een harder schot had als met links.

De tweede helft werd door de talenten zoals inmiddels gewoonlijk beter aangevangen, dan de eerste. De corner in de vijfde minuut, werd door Lucas met zijn achterhoofd in de handen van de keeper gekopt. Na tien minuten was er een te korte terugspeelbal op de keeper van ARC. Daan was hier als een duveltje uit het bekend doosje bij, omspeelde de keeper en verdubbelde de score. De meeste duels werden op het middenveld uitgevochten met het nodige trek-en duwwerk. Deze werden vakkundig beoordeeld door de goed fluitende Ron Stalvort en hier en daar met een vrije trap bestraft. Verder dan een aanval met een redding in tweeën van Sem, kwamen de tegenstanders niet en de talenten verzuimde ook om de wedstrijd in het slot te gooien. Na het laatste fluitsignaal werd tevreden de kleedkamer opgezocht. Na geflirt met de chicks van de MO13-1 in de kleedkamer tegenover de talenten keerde de rust weer langzaam terug op sportpark markveld.