Vele plaatsnamen hebben een historische oorsprong. Vaak gaat dit vele eeuwen terug in de historie. Oudewater is bijvoorbeeld afgeleid van het oude water, maar ook wordt de oude (uiter)waarde vaak genoemd als oorsprong van de naam. Haastrecht is een verbastering van Havekesdrecht. Een drecht is een doorwaadbare plaats. De buur aan de oostkant Montfoort, ontleent zijn naam aan mons fortis. Dit betekent sterke burcht. Het Sticht (Utrecht) moest worden beschermd tegen de voortdurende aanvallen van de graven van Holland en daarom werd Montfoort een belangrijke vestingstad. Papekop komt van cope van de paap. De opbrengst van dit stuk land kwam in vroeger tijden ten goede aan de pastoor, ook wel paap genoemd. De copes zijn stukken land van een bepaalde afmeting, die door ondernemers werden ontgonnen. Zo’n ondernemer werd coper genoemd. De naam Willeskop komt waarschijnlijk van ene Willem, die daar een aantal copes beheerde. Ook Hoenkoop krijgt zo zijn naam: ene Hone zou de pachter zijn geweest van dit land. Eén van de kleinste nederzettingen rondom Oudewater is Tappersheul. Het oude zandpad langs de Kerkwetering doorkruiste vroeger de Lange Ruige Weide en daar ontstond een piepklein dorpje met een brug (een heul genoemd) Toen daar ook een café bijkwam was de naam snel verzonnen. Veel plaatsnamen hebben het woord kerk ingesloten. Met name in Zuid-Holland en Zeeland zijn veel dorpen met –kerk achteraan de naam. Voorbeelden daarvan zijn: Ouderkerk (a/d Amstel), Nieuwerkerk (a/d IJssel), Ouderkerk (a/d Rijn), Benedenkerk (bij de Vlist), Lekkerkerk, Meerkerk en Ridderkerk. Abbekerk, Serooskerk, Grijpskerk, Wissenkerk, Biggekerk, Hoedekenskerk, Koudekerk, Kleverskerk, Meliskerk, Nieuwerkerk en Sinoutskerk zijn dorpjes in de provincie Zeeland. Op een enkele naam na in Noord-Holland (Heemskerk) komen deze in de rest van ons land niet voor. Wanneer men op reis placht te gaan naar één dezer plaatsen is de moderne navigatie een onmisbaar hulpmiddel. In oude tijden bij de veteranen bleek de topografische kennis van menigeen nogal magertjes. Zo reed uw correspondent samen met medeleider Dolf Wildeman eens richting Pernis achter Rotterdam. We hebben toen het halve industriecomplex mogen bewonderen eer het veld van de plaatselijke voetbalclub opdoemde. Martin van Vliet was één der eersten der veteranen die een TomTom in zijn auto had. Met veel bravoure tikte Vaartland het adres in van Sportlaan 14, toen wij enigszins het spoor bijster dreigden te raken in de buurt van Zoetermeer. Het navigatieapparaat vond de straat natuurlijk direct, alleen had de kale chauffeur er niet op gerekend dat er in Nederland enkele honderden Sportlanen zijn. Een bekend verhaal is de keer dat Jan Eykelestam de uitgang van een parkeerplaats bij de cvv Berkel niet kon vinden. Na ruim een half uur rondjes draaien in het pikkedonker – het was inmiddels half 8 in de avond – wees een bezoeker van het complex ons lachend de weg.

Leider Jaap is een uitstekende bestuurder, daar niet van, maar navigeren is niet zijn sterkste eigenschap. Een paar jaar geleden reed hij eens aan het eind van de Verlengde Tuurluur naar Woerden, terwijl de bestemming toch echt Driebruggen was. De sympathieke club WDS moest hij toen al enkele tientallen malen in zijn carrière hebben bezocht. De laatste jaren ondervinden wij gelukkig nauwelijks problemen met het vinden van de tegenstander. Behalve afgelopen zaterdag. Terwijl Jaap en zijn maat de opponent Koudekerk aan het analyseren waren, draaide hun chauffeur van dienst Ignace doodgemoedereerd de A20 op richting Nieuwerkerk. Hoe lastig kan het zijn voor een D66-raadslid om goed te luisteren en te lezen. Na een zoektocht naar een binnendoor-route via Waddinxveen, welke helaas was afgesloten, wees Ernie (u weet wel van Bert en Ernie) van zijn oude TomTom ons vrolijk terug richting Gouda. De mist buiten en de mist in zijn hoofd moeten de ondernemer parten hebben gespeeld. Tegen 12.00 uur namen we pas bezit van kleedkamer 6, alwaar de rest met smart op de voetbalkleding zat te wachten.
Koudekerk staat in de ranglijst net boven FC Oudewater. De Koudekerkers hadden voor de confrontatie 10 punten verzameld en de oudjes uit Oudewater slechts 4. Het goede spel en de daarbij horende euforie tegen koplopers Linschoten en Rijnstreek, achtereenvolgend 1-1 en 2-1 verlies, maar vooral de klapper tegen Gouda 1-6 winst, gaf ons veel vertrouwen. De euforie werd de laatste weken ruw verstoord door een zeperd tegen H. Boys (7-1 verlies) en de nederlaag tegen lantaarndrager Sportlust vorige week. De staf keek zichzelf eens goed aan in de spiegel en besloot het roer finaal om te gooien. Trainingsopkomst en levensopvatting worden vanaf heden gebruikt om de juiste tactiek en opstelling te bepalen. Het gedrag van enkele spelers binnen, maar vooral buiten het veld, liep nl. de spuigaten uit de laatste weken. Zo vonden enkele veteranen het nodig om tot diep in de nacht naar het smartlappenfestival te gaan. Anderen beloven al jaren te komen trainen, maar laten zich zelden tot nooit zien op de woensdagavonden. Afgelopen week werd de staf ook nog eens geconfronteerd met het fenomeen Sinterklaas: sommigen speelden zonder baard en staf de goedheiligman perfect na en gaven zo de opponenten de kans de cadeautjes hartelijk te ontvangen. Nee, het moest anders vonden Jaap en zijn maat. De kerstboomvariant – hier al eens besproken – vond geen goedkeuring en werd als te negatief bestempeld. Na ampel beraad werd een revolutionaire 2-2-4-2 uit de hoge hoed getoverd. De achterste twee (Marco en Harrie) moesten hun tegenstanders overal in het veld volgen en niet meer dan een meter ruimte geven. Jan en Richard fungeerden daarvoor als veredelde stofzuigers en in balbezit als aanjagers. Het middenrif met Pieter, Ad, Henk en Ignace hadden als taak de opbouw van Koudekerk in vroeg stadium te ontregelen en bij balbezit werd een diepe penetratie verwacht van Pieter en Ignace. Pieter op de linkerflank en Ignace aan de rechterzijde. In de punt van de aanval als vanouds en met succes revelatie Martin de Waal en daarom heen zwervend Johan Kroon.
Een ijzersterke bank met Roeland en Kees versterkte het geheel. De laatste is eigenlijk ook een exponent van de eerder genoemde levensopvatting, maar de v.d. Stok-telg heeft na de afgang vorige week beterschap beloofd en mocht als voordeel van de twijfel naast de waterzak plaats nemen.
In een mistig Koudekerk aan de Rijn traden de veteranen aan tegen de plaatselijke voetbalclub. Aan de Gruttolaan 14 blies de scheidsrechter 10 minuten later dan gepland voor aanvang. De man in het geel zou een lastige wedstrijd tegemoet gaan en daarbij vooral de meeste tegenstand ondervinden van de thuisspelende ploeg. De rood-witten uit het Rijndorp zetten ons direct vast en het was zaak om dit overrompelende begin te overleven. Aanvankelijk moesten wij ons beperken tot stug en geconcentreerd verdedigen en we hadden daarbij het geluk dat de goede eindpass bij de tegenstander ontbrak. Heel soms mochten we een tegenstoot plaatsen en uit één van die tegenaanvallen scoorde Johan netjes de 0-1. Koudekerk reageerde als gestoken en zette ons nog meer vast. Harrie, tot dan goed bezig, hield de spits eventjes te goed vast en toen de Koudekerker zich daarna theatraal liet vallen ging de bal op de stip: 1-1. Nu was het de FCO dat getergd reageerde. Ignace ging er op links vandoor en haalde van ver buiten de zestien keihard uit: 1-2. Een prachtige goal. De thee smaakte derhalve uitstekend en terwijl Jaap diverse complimenten uitdeelde, mochten Henk en Ad plaats maken voor Roeland en Kees. De tweede 45 minuten gaven een heel ander spelbeeld dan de eerste. Nu waren wij de betere ploeg en vooral Pieter was vandaag fenomenaal. Hij bestreek de gehele linkerzijde en was niet alleen aanvallend gevaarlijk, ook verdedigend stond hij zijn mannetje. Voorin kreeg Martin meer steun via de aanvallende impulsen van Kees. Via een frommelgoal van de laatste liepen we daarna uit tot 1-3 en de Koudekerkers begonnen te mokken. Daarbij moest vooral de referee het ontgelden en toen hij ons terecht een penalty gaf wegens natrappen, was de wedstrijd in feite gespeeld. Richard legde de bal op de stip en schoot de 1-4 perfect binnen. De laatste 10 minuten lieten we de teugels wat vieren en daardoor kon de opponent iets terug doen (2-4). Fred maande zijn manschappen nog een keer tot opperste concentratie en ook toen bleek hoe goed de tactiek werkte. Jan en Richard dichtten alle gaatjes en Harrie bleef tot de laatste minuut zijn tegenstander de baas. Ook Fred moest nog eens gestrekt naar de hoek, maar de 2-4 bleef staan. Opgelucht en blij schudden we elkaar de hand. Wat een geweldige wedstrijd was dit. Teamgeest, inzet en techniek waren de doorslaggevende parameters. Volgende week thuis tegen Be Fair. Kijken of de slim uitgedachte tactiek dan ook werkt. Man of the match werd Harrie. Arbitrair natuurlijk, want iedereen speelde een puike wedstrijd. Bescheidenheid van de Nederend-zoon gaf uiteindelijk de doorslag.