Etnische profilering is een hot item. Allochtone jongeren hebben regelmatig het gevoel dat ze te maken hebben met etnische profilering door de politie. Dit schaadt het vertrouwen in de politie. Dit blijkt uit het RADAR/Art.1 rapport ‘Effecten van ervaren selectiviteit bij politiecontroles; een uiteenzetting aan de hand van interviews en focusgroep’. RADAR/Art.1 heeft adviezen uitgebracht over te nemen maatregelen om vertrouwen te bevorderen. De politie neemt de adviezen ter harte en onderzoekt welke stappen gezet kunnen worden. Veel allochtone jongeren hebben ervaring met politiecontroles waarbij zij zich geselecteerd voelen op basis van hun afkomst en/of huidkleur. Veelvuldig worden negatieve ervaringen genoemd zoals onprettige bejegening, uiteenlopend van kortaf zijn, afsnauwen tot een houding van machtsvertoon. De politie wordt verweten amper tot geen uitleg te geven voor een controle, wat de vermoedens van selectiviteit op grond van afkomst bij de jongeren versterkt. Kritiek gaat vrijwel niet over het formeel overschrijden van bevoegdheden maar steevast over bejegening. Een ander deel van de respondenten heeft geen negatieve ervaringen met politiecontroles. En sommige respondenten hebben zelfs begrip voor de werkwijze van de politie.

Ook bij de veteranen dreigde profilering een belangrijk agendapunt te worden. De etnische afkomst speelde hierbij gelukkig geen rol van betekenis. Zo is de kaalheid van enkele veteranen echter wel een issue. Althans, dat dacht uw schrijver in eerste instantie. Sinds de winterstop is Martin de Waal – vriend van Marco – de gelederen komen versterken. Niets aan de hand zou je zeggen. Toch ontpopte deze lange spits zich de laatste weken als een querulant pur sang. Laatst nog in de uitwedstrijd tegen Rijnstreek reageerde de Waal erg geïrriteerd toen hij gewisseld werd. Sinds deze dag leek hij een verbond te hebben gesloten met andere kaalhoofdigen. Meer en meer zag het anders zo hechte team Kees v.d. Stok, Martin van Vliet en ook Harrie zich samen met Martin W afscheiden van de groep. Afgelopen zaterdag kwam dan eindelijk de aap uit de mouw zo dacht de ggl.  De Waal had vlak voor de wedstrijd gemeld wat later te komen. Hij zou in de file staan tussen Alphen en Aarlanderveen. Uw correspondent reageerde uiterst professioneel en sommeerde hem direct naar de bank. De Waal was des duivels. Volgens hem werd hij op een smerige manier gediscrimineerd. Het was hem sinds enkele weken opgevallen, dat bepaalde spelers wel erg vaak wissel werden gezet. Navraag leerde hem dat ook Kees, Martin V en Harrie daar last van hadden.  Na ampel overleg concludeerden zij dat hun kaalhoofdigheid een belangrijke rol speelde in het wisselbeleid.

Kees zou hebben gezegd dat dit alles te maken had met projectie van de grote leider. Hij zou het niet kunnen verkroppen dat zijn kaal wordende kruin maar niet doorzette en tot zijn ontzetting hebben gemerkt dat veel vrouwen kale mannen erg viriel vonden. Ondanks de ietwat fatterige kleding van de mannen – vooral van Vliet is daar een goed voorbeeld van – krijgen zij inderdaad wel erg veel aandacht van het vrouwelijk schoon. Uw schrijver was zich geen kwaad bewust en wimpelde de aantijgingen als zou hij discrimineren verre van zich af. Op het veld in het landelijke Aarlanderveen, waar je je hond nog niet zou laten dekken, klonterden de kale mannen na de wedstrijd heel openlijk en zonder gene weer samen. Terwijl de rest van het team samen met de leiding de wonden likten na de 7-0 nederlaag, lagen de voornoemde heren als hijgerige honden om een voor ons vreemde, blonde dame heen. Zowel Martin V, als Kees en Martin W hadden daarbij hun bovenlijf ontbloot. Harrie hield zich in eerste instantie op een afstand. Daarover later meer. Bij de drie hitsige bokken liep het kwijl uit de mond kan ik u zeggen. Steeds dichter en dichter kropen de kale knikkers tegen de blonde schone aan. Ondertussen kregen wij van het thuisfront het belangrijke bericht als zou de FCO reeds kampioen zijn. Toen enkele teamgenoten – met haar op de schedel – hen daarvan op de hoogte wilde stellen, werden zij op hooghartige wijze uitgelachen. Kees liet schaamteloos steeds meer zien van zijn toch licht naar obesitas neigende lichaam en ook van Vliet toonde meer en meer van in zijn ogen goddelijke lijf. De Waal lachte in zijn vuistje en keek nu en dan met een schuin oog richting ggl. Na een half uur was uw schrijver het zat en stapte monter op de dame af. “Ik zal mij even voorstellen!” “Mijn naam is Manus en …… De zin was nog niet uitgesproken of de heren sloten de rijen weer om haar heen en gingen vrolijk verder met hun genante macho-gedrag. Tegen zessen was het terras van de wit-groenen al bijna verlaten toen de kale mannen richting douche liepen om het geile zweet van de lijven te wassen. De heren waren nog niet ontbloot in kleedkamer 4 of Harrie stond vliegensvlug op en vlijde zich dicht tegen de mysterieuze dame aan. “Ook gij Brutus?”, mompelde de ggl teleurgesteld. Hij beende daarop direct naar de doucheruimte en wees de zichzelf inzepende haantjes op het sneaky gedrag van de anders zo sympathieke Nederend. Lacherig gooiden zij toen de kleedkamerdeur wijd open en bekeken poedelnaakt  het ydillische tafereel. Enkele overgebleven spelers van Aarlanderveen 3 lieten van schrik hun fles Amstel vallen.  Later op de avond, toen wij een feessie vierden bij Dick en Angela met het 1e elftal van de FCO, bood Harrie heel sportief zijn excuus aan.   De beschuldiging als zou hij op kaalheid profileren vond de leider een ernstige aantijging en dat gunde Harrie zijn leider nou ook weer niet. De laatste antwoordde daarop dat zij de Oude Singel-telg slechts een lesje wilde leren in omgang met vrouwen én dat met name van Vliet het opscheppen over het promiscue verleden door zijn leider zat was. De vermeende kaalheidsprofilering was slechts een dekmantel. Opgelucht haalde uw scribent adem en reed met een lichtelijke schorre stem fluitend naar de Papenhoeflaan. PS Man of the match werd Richard. Zonder hem waren we ongetwijfeld in de dubbele cijfers beland.