Hoofdrol voor doelman De Ruyter

Oudewater – Van Nispen 1-0 (na verlenging)

Van de drie hindernissen die de obstakels vormen naar de tweede klasse heeft Oudewater zaterdag de tweede genomen. Was de eerste horde -die van Lugdunum- nog een volstrekt onbekende, over de uit De Zilk afkomstige hindernis waren de Oudewaternaren in de competitie al twee maal gestruikeld. Verdediger Niek Sluijs maakte deze struikelpartijen niet mee, omdat hij telkenmale verhinderd was wegens een teveel aan gele kaarten. Om de winst deze keer toe te schrijven aan de kopsterke verdediger zou iets te veel van het goede zijn. Hij speelde weliswaar een puike partij maar moest het uiteindelijk afleggen tegen de doelman-van-dienst Arnold de Ruyter. Die stal de harten van de toeschouwers nu Vrouwe Fortuna overduidelijk plaats genomen had op zijn schouder. Voeg daarbij het gebrek aan afrondende daadkracht dat de bezoekers aan de dag legden en een enkel doelpunt was toereikend voor een plaats in de finale ronde. Daarin worden de degens gekruist met het Wateringse Velo dat te sterk was voor de buren uit Reeuwijk, CVC.
De angst om een doelpunt tegen te krijgen was aanvankelijk groter dan de wil een treffer te maken. Defensief was de zaak aan beide kanten goed dicht getimmerd. De Oudewaternaren leken een speciale opdracht te hebben uitgedacht voor linksachter Joost Miltenburg die ‘hoog stond’ en vanuit die positie zijn diepe passes kon verzenden. Ook Walter van der Neut was op het middenveld geposteerd en moest vanuit die positie voor aanvallende impulsen zorgen.

Voorzichtigheid

Behoedzaamheid was echter troef en dat gold voor beide ploegen. Geen van beide wilde tegen een vroege tegentreffer aanlopen. Daarbij speelde Arnold de Ruyter al snel een hoofdrol. Nadat hij eerst tegen de Zilkse middenvelder Van der Plas had aan geschoten -naast het doel-, groeide hij in de wedstrijd. Net nadat de toeschouwers de eerste doelrijpe kans voor de thuisploeg hadden waargenomen (drie geblokte inzetten op rij) dook de Oudewaterse goalie in de 18e minuut vol bravoure voor de voeten van spits Jan-Joost Cornelissen. De perfect leidende scheidsrechter Van Lith kwam persoonlijk de schade controleren. Die viel gelukkig mee. Pas na een half uur spelen werd er door de aanvallers van beide kanten meer binnengehaald dan een enkel verdwaald schot. En wel in de vorm van hoekschoppen, waarvan Van Nispen er in de eindfase van het eerste bedrijf vier en de thuisclub er twee binnenhaalde. Een rebound van Wouter van Sprundel na een koppoging van Niek Sluijs vloog hard net naast en bij een poging van de gevaarlijke Ivo van der Vlugt (steeds gevolgd door Ties van der Werf) tikte De Ruyter de bal over de lat. Diezelfde Van der Vlugt deed grote moeite de naderende ruststand van 0-0 om zeep te helpen met een inzet. De Ruyter had een uitstekende reflex in huis. Nadat de Van Nispen-verdediger De Ridder bijna nog zijn eigen doelman koppend verschalkte, weerklonk het rustsignaal in dit schaakspel.

Zilks kwartiertje

Het begin van de tweede helft was ontegenzeggelijk voor de gasten. Michel Polman (Van Nispen) kopte al snel net naast en de hoekschoppenteller liep snel op in Zilks voordeel. De Ruyter had weer een schitterende reflex in huis en Davina kopte in mooie positie over. Twee vrije trappen van Joost Miltenburg zorgden voor een Oudewaterse opleving, terwijl Wouter van Sprundel op het middenveld een gele kaart riskeerde (en ook kreeg) na balverlies van Van der Werf. Vervolgens haalde Bart Griffioen de achterlijn en had ook Mike Rijsbergen een mooie voorzet in huis. Het publiek voelde hoorbaar aan dat er een kentering plaats vond en bij de hoekschoppen die volgden was er zelfs sprake van enige opwinding langs de lijn. Bij de bezoekers sloeg de vermoeidheid zichtbaar eerder toe dan bij Oudewater. In dat opzicht was de jeugdigheid een pré. Aan de speldiscipline werd echter niet getornd. Nadat Niek Sluijs  aansluitend in aanvallende zin net onder een voorzet van Joost Miltenburg was doorgevlogen, maakte Menno Venhof (gebrand op een goed resultaat na de tegen Van Nispen opgelopen blessure) zijn rentree. Zijn eerste balcontact bestond uit een kopbal die rakelings naast vloog. De druk op de Zilkse defensie nam toe in een poging de verlenging te voorkomen, want bij deze temperatuur een extra half uur spelen leek geen prettig vooruitzicht. De tweeëntwintig acteurs moesten er wel aan geloven, omdat de laatste kans in de reguliere speeltijd door Van der Plas werd gemist.

Verlenging

Het zelfvertrouwen van de gastheren kreeg ongetwijfeld een boost door de wijze waarop de partij langzaam maar zeker naar de hand werd gezet. Van Nispen wist in het eerste extra kwartier geen enkele vuist te maken, terwijl Oudewater twee hoekschoppen binnensleepte en de hard werkende Van der Neut een inzet voorlangs en een te harde voorzet wist te produceren. Na de wissel van speelhelft kwam Oudewater nog even in het nauw. Eerst werd een miscommunicatiemomentje tussen Björn Stalvord en zijn doelman door de laatste nog net rechtgezet en vloog een kopbal van Van der Vlugt na een hoekschop maar net over de kruising. Tim Goes verscheen in het veld en stond aan de rechterzijde aan de basis van de gecreëerde mogelijkheid waaruit aanvoerder Wouter van Sprundel zijn collega-aanvoerder Sven van Hensbergen met een fraai schot kansloos liet; 1-0 (111e min). Langs de lijn was de spanning gedurende de laatste 9 minuten voelbaar, maar verder dan een krachteloze poging van Van der Plas kwam de ploeg uit De Zilk niet. Er rest Oudewater nog een horde; Velo thuis!

Opstelling Oudewater: Arnold de Ruyter, Ties van de Werf, Niek Sluijs, Björn Stalvord, Joost Miltenburg, Simon LaLau (110. Tim Goes) , Walter van der Neut (115. David Blankenburgh), Sjoerd Wiltenburg, Mike Rijsbergen (Menno Venhof), Wouter van Sprundel, Bart Griffioen

Er werd vandaag wel twee keer gescoord, want ook Tijn Schoonderwoerd onze pupil van de week, deed een duit in het zakje ! Mooi Tijn !