Net voordat de klok kwart over elf sloeg verzamelde de talenten zich op het parkeerterrein van sportpark Markveld. Deze morgen stond de uitwedstrijd tegen de leeftijdsgenoten uit Woerden op het programma. Een blik in het verleden leerde dat deze jongens al eerder de tegenstander van de talenten waren geweest. De laatst wedstrijd van tweeduizendenzeventien werd ter nauwe nood in de blessure tijd gelijk gespeeld (zie Trillend). Op de parkeerplaats werd door de jongens nog nagepraat over het door de club georganiseerde Fifa 18 toernooi. Hierbij werden de prestaties besproken van de afgelopen avond. Deze waren niet van het niveau waar vandaag op gehoopt werd. Nadat ook de laatste bestuurder aanwezig was en de auto’s vol zaten, werd er vertrokken naar VEP.

Bij aankomst kwam de lange spits informeren bij zijn vader of hij zijn tas gezien had. Hij moest dit helaas ontkennen. Na de zoektocht naar een lege kleedkamer negen, bleek deze vol te zijn en na een kort overleg in de commissiekamer, kon er in een andere kleedkamer omgekleed worden. In de kleedkamer werd de spits door de trainer gerust gesteld. De eenzame tas was tot Daans grote opluchting toch meegekomen. Na het omkleden en het binnenlaten van Fleur, werd het tactische plan uitgelegd. Toen dat bij iedereen was doorgedrongen kon er naar het hoofdveld gegaan worden voor de warming-up. Vooraf dit keer geen doping, want de assistent trainer schitterde in afwezigheid. Aangekomen bij Veld één bleek die ook nog vol te zijn. Er werd dus maar uitgeweken naar een veldje naast de plaatselijke boterhammen.

Met acht minuten vertraging werd er afgetrapt en begonnen de talenten met volle overgave. In de eerst drie minuten waren er al twee corners te melden voor de talenten. Bij de eerste werd de inzet van Daan naast gewerkt en de tweede hoekschop werd door Diederik naast gekopt. De toon was gezet en de woerdenaren stonden gelijk onder druk. In de vijfde minuut was het Zegert die links op de zestien werd aangespeeld. Hij kapte naar binnen en plaatste de bal met een mooie boog over de, iets voor zijn doel staande, woerdense keeper heen. De snelle openingstreffer gaf de jongens energie. Vier minuten later was het Moos die diep ging na een steekpass van Daan. Zijn directe tegenstander probeerde de bal nog te stoppen, maar hij boorde de punt van zijn schoen vol in de grond. Hierdoor verloor hij het evenwicht en luttele seconde later nam hij aan het eind van zijn val een grote hap in het laken op veld één. Moos had dit echter niet door en ging op de keeper af. Hij probeerde de boogbal van Zegert te imiteren, maar zijn inzet was te zacht en de keeper kon de bal vangen. Nadat het ontstane gat in het hoofdveld weer was bijgevuld, ging de strijd verder. Halverwege de eerste helft kreeg Moos een tweede poging. Identiek aan de eerste kreeg hij de bal diep gestuurd. Ditmaal was zijn inzet te hard en verdween over het vijandelijke doel. Enkele minuten later was het Giovanni die een schot door de keeper gered zag worden. Moos pikte de afgeslagen bal op en bezorgde deze bij Daan. Via een VEP-been belande deze toch tegen de touwen en de verdubbeling van de score was een feit. Terwijl, tegen het einde van de eerste helft, door de leiding gesproken werd over het tactische plan voor de tweede helft, kwamen de woerdenaren nog een keer met de bal naar voren. Een steekpass binnendoor werd door de spits van Vep op waarde geschat. Met een korte spurt verraste hij de oudewaterse verdediging en schoot, vrij voor Colin, de aansluitingstreffer binnen.

Nadat de limonade was opgehaald, werd deze bij het luisteren naar de trainer opgedronken. Hij nam de eerste helft door. Er werd gesproken over het blijven spelen van de eigen tactiek. En zo werden ook in woerden de puntjes op de ï gezet. Finn D ging weer rond met de koekjes en zo werd er met een vollere maag weer aan de tweede helft begonnen.

De eerste mogelijkheden waren voor de gastheren. Zij waren met grote branie uit de kleedkamer gekomen en zette de geelbuiken meteen vol onder druk. Na een goede redding van Colin, had hij na vijf minuten toch het nakijken. De lange woerdense spits werd op de rand van de zestien aangespeeld. Hij draaide zich behendig vrij en schoot de bal hard achter de oudewaterse goalie. Hierna probeerde de talenten meer druk te zetten. Dit werd wel een beetje lastig, omdat de leidsman toch wel een zwart-witte bril op had vandaag. Ook de oudewaterse grens werd verscheidene malen genegeerd. Hierdoor werden de talenten ook een beetje geïrriteerd, wat soms stevig spel aan beide kanten opleverde. Halverwege de tweede helft werd Daan op rechts weggestuurd. Nadat hij zijn directe tegenstander te slim af was, passeerde hij op de achterlijn ook de keeper en schoot de talenten weer op voorsprong. Luttele minuten later was hij weer zijn tegenstander en keeper de baas en dacht de twee – vier binnen te tikken. Het hobbelige stafschopgebied werkte echter tegen hem en de bal kwam op de paal. Twee minuten voor het eind van de officiële speeltijd was het dan toch raak. De aanvoerder stormde op naar voren en na een combinatie met Daan, ging hij recht op de keeper af. Hoewel hij de bal iets te ver voor zich uit speelde, kon hij bij de keeper de bal toch tegen de touwen krijgen. Het juichen werd echter snel afgefloten, want de scheidsrechter vond dat de keeper de bal al klemvast had en keurde het doelpunt af. In de vijfenzestigste minuut kon de leidsman uiteindelijk niet anders dan affluiten. De zesde overwinning op rij was een feit en er zijn er nog drie te gaan.

In de veldbespreking na afloop werd de inzet wederom geprezen. Ook vielen de vele blije, maar toch ook een beetje opgeluchte gezichten op. De trainer sprak over de goede inzet na de gelijkmaker. Aankomende zaterdag staat de thuiswedstrijd tegen de nummer drie op het programma. Een kwartier na het elf keer slaan van de plaatselijke kerktoren hopen de talenten tegen de Zwervers uit Capelle aan te treden. Maar eerst kunnen de talenten de hele week weer genieten van de koppositie.