“
“Unio”, klinkt het uit de mond van een in een blauw shirt gestoken speler. Hij claimt een ingooi tijdens de afscheidswedstrijd van het zondagvoetbal in Oudewater. De roodwit gestreepte tegenstanders zijn het oneens met zijn verzoek en krijgen gelijk van scheidsrechter Jesse Overbeek. Het was zondag de laatste keer dat er op de velden van het Markveld op zondag werd gevoetbald. Leden van het laatste zondagelftal van FC Oudewater bonden de strijd aan tegen de spelers die al eerder afscheid genomen hadden van het voetbal.
1932-2020
Na 88 jaar zal het voortaan stil zijn op het complex en slechts een door de ouders begeleide kleuter te vinden zijn in de speeltuin. Zondag was in het verleden de wekelijkse rustdag, want lang nog was de zaterdag een normale werkdag. Rekening houdend met de mogelijkheid eerst de kerkgang te plegen, werd lange tijd pas om 12.00 uur gestart met voetballen. Het zaterdagvoetbal had vooral een christelijke grondslag. Bij gereformeerde en hervormde landgenoten werd de zondagsrust strikter toegepast.
Einde van tijdperk
Werd na de fusie tussen de vv Unio en Oudewater-OVS aanvankelijke nog met drie teams aan de zondagcompetitie deelgenomen, inmiddels is het in de strijd houden van een enkel team organisatorisch te moeilijk geworden. Opheffen van de zondagafdeling was het gevolg. Nog een keer speelden twee teams als afsluiting van een tijdperk een wedstrijdje van twee keer een half uur. Het zondagteam in de clubkleuren van FCO, de gastspelers in de blauwwitte kleuren van Unio. Het hele voetbalarsenaal werd nog een keer geëtaleerd. Van hakballetjes naast tot het ‘stelen’ van een doelpunt door de ‘goaltjesdief’, van een lobje over de doelman tot de sprint over de as van het veld en van het coachen van de medespelers tot het ageren tegen een scheidsrechterlijke dwaling. Bij een enkeling bleken de spieren niet meer bestand tegen een hoge belasting en moest het water uit de zak redding brengen.
Biertje toe
Uiteindelijk werd het – na heuse drinkpauzes en rust – 3-3. Daarmee kon iedereen vrede hebben en de 30 spelers konden zich laven aan het traditionele flesje bier. Een enkeling gaat zijn loopbaan nog voortzetten op het zaterdagvoetbal. Zowel veteranen 35+, FCO 7 en 8 dienen daarbij als opvang. Het overgrote deel hangt de voetbalschoenen aan de wilgen, bewaart ze voor betere tijden of verkoopt ze op Marktplaats.
“Bij gereformeerde en hervormde landgenoten werd de zondagsrust strikter toegepast.” Het overgrote deel van OVS – van 1932 tot 1972 een zondagclub – waren van protestantse huize. Zondagsrust bestond bij ons slechts uit het dragen van het zondagse pak. Wit overhemd, grijze Terlenkabroek, blauwe blazer en bruin gepoetste schoenen. En natuurlijk kijken naar de oudste zondagclub van ons stadje: OVS. In het begin van de jaren ’70 kwamen hier pas de zondagsrust aanhangers bij en werd de zaterdag opgericht. PS Een leuk artikel Gerard.
Sorry, was van protestantse huize. ????
T was heerlijk , paste als gegoten en voelde als een warm bad , t UNIO-tenue . (zie foto)
Het is t enige wat ik mis aan deze prachtige fusieclub , een verwijzing naar de naam UNIO (U Naam Is Onoverwinnelijk) .
Dankjewel Gerard voor t leuke verslag met foto .
Groet ,Erwin van Vliet
Sorry Erwin, maar het is Unio. Het is geen afkorting. Het is Latijn.
Unio mystica – (Lat.), geestelijke vereeniging, n.l. van den geloovige met Christus en met God. Unio betekent dus vereniging.
????
Dank Manus , ik heb t weleens voorbij zien komen , óók het woord eenheid staat mij bij .